خسته ...

دوتامون خسته ی دردیم...رو قلبامون ترک داریم

منو تو کوه دردیمو یه گوشه زخمی افتادیم...

داریم جون میکنیم انگار رو زخمامون نمک داریم

تموم زندگیمون سوخت...تموم لحظه هامون مرد...

هوای عاشقیمونو هوای بی کسیمون برد...

منو تو مال هم بودیم...

منو تو جونه هم بودیم...

خُره افتاد به جونمون...تموم جونمونو خورد

منو تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم

همش دلهره داریمو با این زندگی درگیریم

نفس که میکشیم انگار دارن شکنجمون میدن

داریم آهسته آهسته تو این تنهایی میمیریم

شدیم مثل یه دیواری که کم کم داره میریزه

هوای خونمون سرده...مثه غروب پاییزه

تقاص چیو ما داریم به کی؟ واسه چی پس میدیم؟

آخه واسه ما این روزا چرا انقد غم انگیزه؟....